Prezentujemy poniżej zarys historii klubu Żarek Barwałd Górny, który właśnie szykuje się do obchodów jubileuszowych. Autorem obszernego opracowania jest Stanisław Kołacz, któremu dziękujemy za udostępnienie materiałów. Żarkowi Barwałd zaś gratulujemy 75 lat owocnej działalności sportowej.
1948-1960: W oparciu o zrzeszenie LZS
Za oficjalną datę powstania klubu sportowego w Barwałdzie przyjęto 27 lutego 1948. Klub został założony przez kilkanaście osób, a wiodącymi sekcjami były początkowo tenis stołowy i szachy. Czyli dyscypliny nie wymagające dużych nakładów finansowych. Uprawiano również lekkoatletykę i piłkę ręczną. Pierwszym prezesem został Dominik Gładyś z Barwałdu Górnego. Klub działał w oparciu o zrzeszenie Ludowe Zespoły Sportowe.
W latach 50. czołowymi zawodnikami byli Stanisław Chrapla, Kazimierz Błachut i Władysław Szczerkowski, który pełnił również rolę prezesa. Szachiści grali w klasie A, Stanisław Chrapla był kilkakrotnie mistrzem województwa krakowskiego w pionie LZS. Sukcesy odnosili tenisiści stołowi, którzy początkowo wystartowali w klasie C, następnie poprzez klasy B i A, dotarli do III ligi, w której grali przez dwa sezony. Najlepszym zawodnikiem był Kazimierz Błachut, który występował później jako tenisista w II lidze w barwach AZS i GKS Katowice.
Pierwszy prezes Żarka Barwałd, Władysław Błachut: – Będąc uczniem szkoły podstawowej w Barwałdzie Średnim, w 6. i 7. klasie, zacząłem interesować się, a w końcu uczestniczyć w uprawianiu sportu. W tym okresie w Barwałdzie istniał klub sportowy w ramach LZS, w którym uprawiano pong-ponga. Odbywało się to w świetlicy budynku sklepu „Kółka” na Kamionce w Barwałdzie Średnim. Rozgrywano tam mecze nawet z klubami z Krakowa. Czasami przychodziliśmy do tej świetlicy i wtedy pozwalano nam ćwiczyć ping-ponga.
W 1956 roku powstała sekcja piłki nożnej. Drużyna przystąpiła do klasy C, w której występowała jeden sezon. W związku z brakiem własnego boiska korzystała ze stadionu Kalwarianki. W drużynie występowali m.in.: Adam Kleszcz (bramkarz) i Stanisław Michalik (obaj z Barwałdu Górnego) oraz Kazimierz Błachut, Stanisław Chrapla, Jan Stokłosa (wszyscy z Barwałdu Średniego). Drużyna rywalizowała z rezerwami Skawy Wadowice, Beskidu Andrychów, Stali Andrychów oraz drużynami LZS Czartak, LZS Bugaj i LZS Leńcze. Po rozwiązaniu sekcji Kazimierz Błachut zasilił juniorów Beskidu Andrychów, później przez 10 lat kontynuował grę w Iskrze Klecza Dolna, której później został prezesem. Pod koniec lat 50. klub zawiesił działalność.
1961-1970: Żarek wkracza do akcji
Władysław Błachut: – Od września 1960 zacząłem wraz z innymi chłopakami z naszej szkoły podstawowej dojeżdżać do Wadowic, do szkół średnich. Odbywały się tam lekcje wychowania fizycznego, na których oprócz gimnastyki można było pograć w piłkę ręczną. A na stadionie Skawy często w piłkę nożną. Ponadto na przyszkolnym boisku zaczęliśmy grywać w piłkę ręczną. Uczęszczałem wtedy do liceum ogólnokształcącego w Wadowicach. Zasad gry uczył nas absolwent AWF w Warszawie, gry w siatkówkę – mieszkający z żoną w domu obok szkoły Jerzy Jaglarz.
W lecie 1961 nastąpiła reaktywacja klubu i sekcji piłki nożnej. Drużyna została zgłoszona do klasy C, gdzie poradziła sobie zupełnie dobrze, zajmując 4. lokatę. Czołowe miejsca zdobyły kluby LZS Brzeźnica i Iskra Klecza Dolna. Kolejny sezon był jeszcze lepszy, drużyna zajęła 3. miejsce. Mistrzem klasy C została Iskra Klecza Dolna, wyprzedzając rezerwy Garbarza Zembrzyce.
Oprócz piłki nożnej trenowano też kolarstwo, ale z uwagi na brak środków finansowych i duże koszty utrzymania takiej sekcji zawodnicy przenieśli się do innych klubów.
W połowie lat 60. sekcja piłki nożnej ponownie zawiesiła działalność.
W 1967 prezesem został Władysław Błachut. Klub ponownie przystąpił do rozgrywek wadowickiej klasy C. W związku z brakiem własnego boiska grano w Kleczy Dolnej. Pierwszy mecz z LZS Tłuczań zakończył się zwycięstwem 7-0.
Władysław Błachut: – Pewnego dnia w domu Włodzimierza Giełdonia spotkaliśmy się z Adamem Gębalą i Aleksandrem Studnickim, opracowując pisemny wniosek do Rady Powiatowej LZS w Wadowicach. Dotyczył powołania klubu o nazwie LZS Żarek Barwałd Górny. Co jakiś czas dostawaliśmy z Rady Powiatowej LZS komplety koszulek i spodenek do gry w piłkę nożną.
W 1968 prezesem klubu został Włodzimierz Giełdoń. Istniała już tylko sekcja piłki nożnej, która występowała w klasie C. W sezonie 1968/69 zajęła 8. lokatę w klasie C, natomiast w kolejnym sezonie ostatnie 10. miejsce.
Władysław Błachut: – Adam Gębala był w wojsku. W każdym tygodniu po meczu pisałem w niedzielę list do Adama, informując o przebiegu meczu, kto strzelił gole i jak kto grał. Z kolei w piątek przychodził do mnie list od Adama, w którym przedstawiał założenia taktyczne, podawał skład na mecz. Stroje dostawaliśmy z Zarządu Powiatowego LZS, buty kupowaliśmy sobie sami, pranie koszulek i spodenek było we własnym zakresie. Pewnego razu Adam zakupił chłopakom dresy sportowe na treningi. Wyjazdy samochodem opłacaliśmy z dobrowolnych składek.
W tym czasie w drużynie występowali: Jan Bucki, Adam Gębala I, Andrzej Giełdoń, Włodzimierz Giełdoń, Józef Porzycki, Stanisław Skoczylas, Aleksander Stawowy, Mieczysław Stawowy, Stanisław Stawowy, Aleksander Studnicki, Stanisław Wilk (bramkarz), Roman Zabawa (wszyscy z Barwałdu Górnego), Jerzy Błachut, Władysław Błachut, Władysław Korzeniowski (wszyscy z Barwałdu Średniego) oraz Bieniarz, Józef Bizoń (z Targanic), Śliwa (z Zebrzydowic).
1971-1980: Wreszcie na własnym boisku
W kwietniu 1970 Włodzimierz Giełdoń został powołany do wojska i prezesem klubu został Adam Gębala, który będzie pełnił tę funkcję przez kilkanaście następnych lat.
W sezonie 1970/71 Żarek Barwałd Górny został mistrzem klasy C, awansując wspólnie z LZS Spytkowice do wyższej klasy. Drużyna znalazła możliwość rozgrywania meczów na własnym boisku piłkarskim. Wykorzystano plac, który pozostał po zburzeniu części dworu należącego przed II wojną światową do rodziny Błotnickich. Zawodnicy wykonali w czynie społecznym prace modernizacyjne, korzystając jedynie z wynajętego ciągnika względnie spychacza. Płytę boiska walcowali już sami, wykorzystując do tego celu betonowe kręgi.
Przygoda zawodników z Barwałdu w klasie B trwała do 1980. W sezonie 1971/72 drużyna zajęła 6. miejsce. Następny sezon był nieco słabszy i zakończył się 10. lokatą. W sezonie 1973/74 wadowicką klasę B powiększono do 14 zespołów. Drużyna z Barwałdu zajęła 12. miejsce.
Od sezonu 1976/77, po reformie administracyjnej, drużyny dawnego powiatu wadowickiego uczestniczyły w rozgrywkach organizowanych przez OZPN w Bielsku-Białej. W ramach tej struktury działał podokręg w Wadowicach, który utworzył dwie grupy klasy B i dwie grupy klasy C.
Żarek Barwałd Górny znalazł się w klasie B wraz z silnymi drużynami z Rzyk, Tomic, Spytkowic, Łączan, Brzeźnicy oraz rezerw Beskidu Andrychów, którego pierwsza drużyna grała w tym czasie w III lidze.
W sezonie 1977/78 drużyna zajęła 8. miejsce grupy pierwszej klasy B. Kolejny sezon był udany. Drużyna zdobyła 25 punktów w 22 meczach, zajmując 5. lokatę. Mistrzem zostały rezerwy Beskidu Andrychów (39 punktów), wyprzedzając LZS Tłuczań, LZS Brzeźnica i rezerwy Skawy Wadowice.
Niestety, w kolejnym sezonie przyszło rozczarowanie i spadek. Żarek grał słabo i zajął ostatnie miejsce w swojej grupie klasy B, gromadząc tylko 8 punktów.
W drużynie występowali następujący zawodnicy: Andrzej Bucki, Janusz Chmielarz, Adam Gębala II, Krzysztof Gielas, Stanisław Giełdoń, Adam Kondak, Jan Kondak, Andrzej Kowalczyk, Roman Mądracki, Bogdan „Zbyszek” Mlak (bramkarz), Piotr Mlak, Zbigniew Moskała, Kazimierz Opyrchał, Adam Pawlik, Mieczysław Różycki, Jan Stawowy, Wiesław Stawowy, Tadeusz Wilk, Roman Zabawa.
1981-1990: Dekada w klasie C
Po spadku Żarek trafił do drugiej grupy klasy C. W latach 1981-1985 drużyna spisywała się przeciętnie, zajmując najczęściej pozycje w drugiej połowie tabeli.
Sezon 1985/86 to pewien postęp i 4. miejsce. Na czele stawki znalazły się drużyny z Budzowa i Brodów.
W latach 80-tych w Żarku najczęściej występowali: Andrzej Adamczyk, Marek Błasiak, Marian Błasiak, Andrzej Bucki, Janusz Chmielarz, Stanisław Czaicki, Stanisław Gielas, Jerzy Jarosz, Adam Kondak, Jan Kondak, Andrzej Kowalczyk, Jacek Kowalczyk, Jacek Krawczyk, Sławomir Krawczyk, Bogdan „Zbyszek” Mlak, Jerzy Mlak, Zbigniew Moskała, Kazimierz Opyrchał, Piotr Paździorko, Jan Stawowy, Marek Studnicki I, Adam Wyka, Krzysztof Zabawa, Mirosław Zabawa, Paweł Żak.
W 1987 roku prezesem klubu został Marek Studnicki I.
W sezonie 1989/90 drużynę najczęściej tworzyli: Marek Studnicki I, Paweł Trąbka, Andrzej Adamczyk, Jerzy Jarosz, Adam Wyka, Marek Adamczyk, Jerzy Mlak, Krzysztof Szczechowicz, Michał Ochman, Stanisław Czaicki, Jacek Krawczyk.
1991-2000: Historyczny awans
Pierwszym zwiastunem sukcesów był sezon 1990/91. Żarek zajął 2. miejsce w drugiej grupie klasy C, gromadząc 29 punktów w 20 meczach i zakwalifikował się do baraży o awans do klasy B. Mistrzem grupy została silna drużyna z Izdebnika, która zgromadziła 33 punkty. Przeciwnikiem w barażach był Halny Andrychów. Po remisie 2-2 na własnym boisku, Żarek poniósł porażkę na wyjeździe 0-3 i awans uzyskali andrychowianie.
Trzon drużyny w tym czasie tworzyli: Marek Studnicki I (bramkarz lub obrońca, etatowy wykonawca rzutów karnych), Marek Studnicki II, Andrzej Adamczyk, Jerzy Jarosz, Adam Wyka, Piotr Paździorko, Jerzy Mlak, Paweł Trąbka, Marek Adamczyk, Michał Ochman, Józef Pająk, Paweł Żak, Andrzej Kowalczyk, Józef Paździorko, Paweł Karcz, Stanisław Trąbka.
Kolejny sezon to stabilne 4. miejsce i 23 punkty w 20 meczach, awans uzyskał Dąb Tomice. W 1992 roku prezesem został Juliusz Gielata. Klub zaczął zatrudniać trenerów. Początkowo trenerem był Stanisław Stanowski ze Stryszowa, później wywodzący się ze znanej rodziny piłkarskiej Gromotka z Andrychowa.
W sezonie 1992/93 drużyna grała w kratkę, zajmując ostatecznie 7. miejsce. Mistrzem grupy została drużyna Znicza Sułkowice Bolęcina.
Piotr Paździorko, Artur Pawlik, Marek Adamczyk, Józef Paździorko, klęczą: Andrzej Adamczyk,
Marek Studnicki II, siedzą: Grzegorz Woźniak, Adam Wyka, Paweł Żak.
Następny sezon to 4. miejsce i 33 punkty. Mistrzem grupy została Błyskawica Marcówka.
Sezon 1994/1995 to wyścig o mistrzostwo klasy C pomiędzy Barwałdem, a Przytkowicami. Obie drużyny zgromadziły 41 punktów, ale to Żarek zajął pierwsze miejsce, awansując po raz drugi do klasy B. W lipcu 1995 zespół zatrudnił nowego grającego trenera, byłego piłkarza Kalwarianki, Dariusza Wilka.
Piłkarze świetnie poradzili sobie w nowych warunkach w klasie B, zdobywając pierwsze miejsce. Nagrodą za wysiłek był pierwszy w historii awans do klasy A, świętowany w lecie 1996.
Zespół zdominował ligę, gromadząc 56 punktów w 26 meczach i o 7 punktów wyprzedzając wicelidera z Budzowa. Kadra zespołu obejmowała dotychczasowych zawodników, jak: Andrzej Adamczyk, Marek Adamczyk, Paweł Bucki, Piotr Gębala, Michał Ochman, Józef Pająk, Artur Pawlik, Marek Studnicki I, Piotr Studnicki, Grzegorz Woźniak, Adam Wyka, Paweł Żak. Doszli też nowi, głównie byli zawodnicy Kalwarianki: Janusz Chmielarz, Roman Myśliwiec, Robert Smolik, Marek Stawowy, Andrzej Wilk, Paweł Wilk, a także Mirosław Błachut z Barwałdu Średniego i Wiesław Leja.
Ogromny sukces odniósł Żarek w okręgowych rozgrywkach o Puchar Polski, rozgrywając jesienią 6 spotkań, w których drużyna odniosła same zwycięstwa i awansowała do rozgrywek wiosennych. Na początku marca 1996 Żarek Barwałd zmierzył się z III-ligową drużyną Kalwarianki, zwyciężając na własnym boisku 3-2!
Bardzo dobrze radził sobie zespół juniorów, który grał w klasie B.
W sezonie 1996/97 drużyna zameldowała się po raz pierwszy w klasie A i zajęła na koniec sezonu 10. lokatę. Następny sezon to 5. miejsce, z kolei w lecie 1999 roku Żarek zakończył rozgrywki na 6. miejscu.
W sezonie 1999/2000 trenerem był Wojciech Madej i to pod jego wodzą nastąpił kolejny historyczny awans, tym razem do klasy okręgowej. Żarek zgromadził 58 punktów, wyprzedzając Stanisławiankę o punkt i Leskowca Rzyki o 2 punkty. Kluczem do awansu była dobra gra w defensywie. Zespół stracił w całym sezonie 19 goli, najmniej w całej lidze. Ponadto została założona druga drużyna seniorów.
2000-2010: Kilka sezonów w „okręgówce”
W sezonie 2000/2001, swoim pierwszym w lidze okręgowej, prowadzony przez trenera Wojciecha Madeja zespół Żarka zakończył rozgrywki na 12. miejscu, zdobywając 37 punktów. Awans wywalczyła drużyna Babiej Góry z Suchej Beskidzkiej. W premierze sezonu na własnym boisku Żarek zremisował z Pomowcem Jawiszowice 3-3 po bramkach Myśliwca, Maciusiaka i Madeja w drugiej połowie. Warto przypomnieć skład z tego meczu: Robert Smolik – Artur Pawlik, Piotr Maluty, Piotr Studnicki, Paweł Bucki, Ireneusz Opyrchał (55 Wojciech Madej), Janusz Chmielarz, Roman Myśliwiec, Andrzej Wilk, Mirosław Maciusiak (80 Mirosław Błachut), Zybek.
Z kolei w drugiej rundzie warto zwrócić uwagę na wynik ostatniego meczu sezonu z Leskowcem Rzyki, wygrany u siebie 2-0 po bramkach Skiby i Płonki. Drużynę w tamtym meczu reprezentowali: Robert Smolik – Tomasz Gwiżdż, Sebastian Kaczmarczyk, Piotr Maluty, Henryk Kaciniel, Paweł Bucki (75 Adam Gębala jr), Płonka, Roman Myśliwiec, Piotr Studnicki, Wiesław Skiba (70 Zybek), Mirosław Maciusiak (77 Piotr Gębala).
Kolejny sezon 2001/2002 zespół rozpoczął z prezesem Adamem Gębalą oraz Antonim Chraplą i Jerzym Kijowskim jako wiceprezesami, kierownikiem drużyny był Robert Filek, trenerem Wojciech Madej. W jednym z ciekawszych meczów w rundzie jesiennej, Żarek na własnym boisku pokonał Hejnał Kęty 2-0 po golach Chmielarza i Madeja. Skład z tego meczu: Robert Smolik – Piotr Maluty, Sebastian Kaczmarczyk, Marcin Błachut, Henryk Kaciniel, Adam Gębala (80 Mirosław Maciusiak), Paweł Bucki, Janusz Chmielarz (75 Wojciech Madej), Roman Myśliwiec, Wojciech Pituch, Łukasz Janiczak (85 Wiesław Skiba).
Łukasz Janiczak, Robert Smolik, Mirosław Maciusiak, Jacek Stawowy, Janusz Chmielarz, Paweł
Bucki; klęczą, od lewej: Wojciech Pituch, Roman Myśliwiec, Wiesław Skiba, Adam Gębala, Piotr
Maluty, Marcin Błachut, Sebastian Kaczmarczyk.
W rundzie wiosennej na uwagę zasługuję zwycięstwo nad Stanisławianką 5-0, po golach Maciusiaka, D.Wilka, Jamroza, Buckiego i Kaczmarczyka. Drużyna grała w składzie: Robert Smolik – Adam Gębala, Bogusław Jamróz, Sebastian Kaczmarczyk, Henryk Kaciniel, Roman Myśliwiec, Paweł Bucki, Dariusz Wilk, Rafał Kozik, Wojciech Madej (43 Wiesław Skiba, 47 Marcin Błachut), Mirosław Maciusiak. Ostatecznie zespół zajął wysokie 7. miejsce, zdobywając 40 punktów. Natomiast awans wywalczył Przebój Wolbrom.
W sezonie 2002/2003, swoim trzecim w lidze okręgowej, Żarek uplasował się na 8. miejsce, zdobywając 39 punktów. Awans wywalczyła Skawa Wadowice. Warto wspomnieć, że zwycięzca rozgrywek przegrał jesienią w Barwałdzie 1-2.
Natomiast w meczu Żarka z drużyną KS Olkusz padł remis 1-1, po golu D. Wilka, a drużyna grała w następującym zestawieniu: Robert Smolik (15 Marek Bury) – Marcin Błachut, Adam Gębala, Piotr Maluty, Roman Myśliwiec, Jacek Stawowy (88 Mierosławski), Paweł Bucki, Sebastian Kaczmarczyk, Mirosław Maciusiak (85 Bogusław Jamróz), Dariusz Wilk, Paweł Wilk.
W lecie 2003 dotychczasowy trener Wojciech Madej odszedł do Skawy Wadowice, zastąpił go Dariusz Wilk. W rundzie jesiennej warto odnotować mecz drużyny przeciwko Janinie Libiąż, wygrany na własnym boisku 1-0 po golu D. Wilka. Drużyna grała w składzie: Rusinek – Bogusław Jamróz, Piotr Maluty, Adam Gębala, Marcin Błachut, Roman Myśliwiec, Michał Kołodziej, Książek (46 Jacek Stawowy), Dariusz Wilk (85 Grzegorz Karcz), Mirosław Maciusiak (88 Wojciech Szczechowicz), Sebastian Kaczmarczyk.
Po zakończeniu rundy jesiennej doszło do kolejnej zmiany na stanowisku trenera, którym został Bogusław Jamróz. Z drużyny, wraz z trenerem Dariuszem Wilkiem, do Cedronu Brody odeszli jego bracia Andrzej i Paweł. W zamian drużynę zasilił Zbigniew Pytlowski z Tomic.
W rundzie wiosennej, w ciekawym meczu na własnym boisku, Żarek pokonał Błyskawicę Marcówka 3-2 po golach Jamroza, Kaczmarczyka i Kołodzieja. Skład z tego meczu: Rusinek – Marcin Błachut, Bogusław Jamróz (80 Książek), Piotr Maluty, Roman Myśliwiec, Michał Kołodziej, Zbigniew Pytlowski, Paweł Bucki, Adam Gębala, Sebastian Kaczmarczyk, Mirosław Maciusiak (60 Grzegorz Karcz).
W roku 2004, w letniej przerwie między rozgrywkami, nowym trenerem został dotychczasowy zawodnik Sebastian Kaczmarczyk, natomiast z drużyny odeszli grający trener Bogusław Jamróz (do Kalwarianki) oraz inni czołowi zawodnicy, jak Michał Kołodziej i Piotr Maluty (Cedron Brody) oraz bramkarz Rusinek.
Straty zostały uzupełnione młodymi zawodnikami, głównie wychowankami.
W rundzie jesiennej odmłodzony zespół nie prezentował się tak dobrze, jak w poprzednich sezonach. Na uwagę zasługuje zwycięstwo w Brzeszczach nad Górnikiem 3-0 po dwóch golach Maciusiaka i jednym Kaczmarczyka. Zespół w tym meczu reprezentowali: Robert Smolik – Henryk Chmiel, Adam Gębala, Książek, Marcin Godula, Daniel Dulban (46 Adrian Sarapata), Jacek Stawowy (80 Damian Czaicki), Paweł Bucki, Sebastian Kaczmarczyk, Mirosław Maciusiak, Tomasz Gołuszka. W innym meczu Żarek pokonał u siebie Kalwariankę 2-1.
Po zakończeniu rundy jesiennej do Cedronu Brody odszedł trener Sebastian Kaczmarczyk. Zastąpił go Dariusz Gołba. Nie uchroniło to jednak zespołu przed zajęciem ostatniego miejsca i spadkiem do A klasy. W kolejnym sezonie 2005/2006 trenerem został prezes klubu Adam Gębala, a zespół radykalnie odmłodzono.
2011 – obecnie: Czas remontów
Niedoświadczona drużyna zaznała goryczy kolejnego spadku, tym razem do B klasy, gdzie występowała aż do sezonu 2014/2015. Wtedy bowiem Żarek zajął pierwsze miejsce i awansował do A klasy. Nie udało się jednak na stałe zadomowić w wyższej klasie i zespół w kolejnych latach balansował między klasami A i B.
Czołowymi zawodnikami w tym czasie byli: bramkarze – Marcin Elżbieciak, Tomasz Filek, Piotr Mucha, Mariusz Opyrchał, Michał Pocztowski; obrońcy – Marcin Błachut, Paweł Bucki, Adam Gębala jr, Tomasz Gołuszka, Kamil Janicki, Marcin Ochman, Grzegorz Stawowy, Stanisław Wypiór, Daniel Zawiła, Dominik Żak; pomocnicy – Dawid Bartoszek, Piotr Bucki, Rafał Bucki, Damian Czaicki, Michał Kondak, Daniel Różycki, Mariusz Palacz, Mateusz Palacz, Adrian Sarapata; napastnicy – Piotr Filek, Mirosław Maciusiak, Gabriel Wolski.
Obecnie Żarek Barwałd jest nadal jednosekcyjny, z sekcją piłki nożnej. W klubie jest zarejestrowanych 5 drużyn. Drużyna seniorów prowadzi rozgrywki na szczeblu klasy A.
Podstawowa kadra pierwszego zespołu w rundzie wiosennej 2023: Bramkarze: Filip Kapłan, Szymon Kleszcz. Obrońcy: Kacper Baruch, Radosław Klaczak, Dawid Palenica, Piotr Sarapata, Stanisław Wypiór. Pomocnicy i napastnicy: Dawid Bartoszek, Jakub Filek, Piotr Filek, Piotr Florek, Mirosław Maciusiak, Kamil Malina, Hubert Marszałek, Tomasz Moskal, Stanisław Rempała, Tadeusz Trzos, Dawid Żak. Trener: Dawid Bartoszek.
Pozostałe drużyny to juniorów, młodzików, orlików i skrzatów w ramach szkółki piłkarskiej. Żarek prowadzi ją od 2017, dzieci są prowadzone przez wykwalifikowanych trenerów.
Siedzibą Żarka Barwałd jest budynek byłego dworu, który liczy już około 150 lat. Wymaga on stałego remontu. Przed kilku laty zostały poprawione ściany północna i wschodnia budynku. W 2019 na połowie pokrycia dachowego wymieniono zniszczony eternit na blachę trapezową. Na ten remont pozyskano część środków w ramach Programu Rozwoju Organizacji Obywatelskich na lata 2018-2030. Za pośrednictwem Lokalnej Grupy Działania Gościniec 4 Żywiołów, którego klub jest członkiem pozyskano środki zewnętrzne i zostało wyremontowane jedno z pomieszczeń na świetlice. W 2020 wyremontowano szatnie, a na przełomie 2020/2021 – prysznice. Największe jednak wsparcie otrzymuje Żarek od społeczności Barwałdu Górnego, która zarówno pracą, jak i środkami finansowymi pomaga swojemu klubowi w utrzymaniu oraz remontach obiektów.
PREZESI WKS ŻAREK BARWAŁD GÓRNY
1967-1968: Władysław Błachut
1968-1970: Włodzimierz Giełdoń
1970-1987: Adam Gębala
1987-1992: Marek Studnicki
1992-2000: Juliusz Gielata
2001-2007: Adam Gębala
2007-2011: Tadeusz Wilk
2011-2015: Damian Czaicki
2015-2019: Marcin Ochman
2019 – obecnie: Grzegorz Woźniak
STANISŁAW KOŁACZ
Redakcja: JC
Hits: 326